راث در کارنامه ی بلند بالای خود برای درک معنای آمریکایی بودن، یهودی بودن، نویسنده بودن و انسان بودن، شخصیت های زیادی را به کار گرفت که عمدتاً نسخه هایی از خودش بودند. او، قهرمانِ رمان نویسان اروپای شرقی مانند ایوان کلیما و برونو شولتز، و همچنین مشتاق آموختن تاریخ آمریکا و بومیان این کشور بود. راث بیشتر از نویسندگان هم عصر خود به بررسی جنس مذکر پرداخت.
فیلیپ راث، آخرین بازمانده از مردان سفیدپوست برجسته در عرصه ی نویسندگی بود: ائتلافی سه نفره از نویسندگان که دو رأس دیگر آن سال بلو و جان آپدایک بودند. این افراد بر فراز قله های ادبیات آمریکا در نیمه ی دوم قرن بیستم ایستادند. راث که عمری طولانی تر از هر دوی آن ها داشت، توانست بیشتر از این دو نویسنده رمان بنویسد. او در سال 2005 پس از سال بلو و یدورا ولتی، به سومین نویسنده ی زنده ای تبدیل شد که کتابش در کتابخانه ی آمریکا قرار می گیرد.
سلام، باورم نمیشد انقد خوب باشه… هیجان زده شدم
تصاویر نویسندگان دیدگاه از Gravatar گرفته می‌شود.